Binlerce yıldır uygulanan hekimlik sanatının temelinde önce hastanın şikayetlerini dinleyerek anamnez almak daha sonra da hastayı inspeksiyon, palpasyon, oskültasyon ve perküsyon ile muayene etmek gelir.Özellikle son 20-25 yıldır bilgisayar teknolojisinin çok gelişmesinin hekim- hasta ilişkisinde muayeneyi geri plana attığı ve bunun sonucunda da hekimin hastasından uzaklaştığı ve muayene etmeden tanı koymaya başladığı şeklinde görüşler ve eleştiriler bugün bilimsel çevrelerce yoğun biçimde tartışılmaktadır.Bu gelişmeler asırlardır süren hekimin hastasını yukarıda belirttiğimiz 4 aşamalı muayene etme kurallarını asla ortadan kaldırmamalıdır.

Bizlerin öğrencilik ve asistanlık yıllarımızda cerrahi alanda yazılmış muayene kitapları yok denecek kadar azdı. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Kliniği’nden rahmetli hocamız Prof. Dr. Orhan Bumin’in yazdığı ve 14 baskı yapmış olan “ Cerrahide Muayene Usulleri ve Hastalık Bulguları” isimli kitabı bu alandaki ilk eser sayılmalıdır. O yıllarda binlerce tıp öğrencisi ve cerrahi asistanı önce eğitimleri boyunca daha sonrada Anadolulun dört bir yanında hastalarına hizmet verirken bu kitap onlara yön gösteren bir ışık olmuştu. 

Aradan geçen uzun yıllarda bu çapta yeni bir cerrahi muayene kitabı yazılamadı. Bu arada tanıya yönelik olarak endoskopik girişimler, görüntülemede ultrasonografi, bilgisayarlı tomografi, magnetik rezonans ve mamografi gibi yöntemler günlük kullanımda yerini aldı. 

Cerrahi eğitimde bu yeni gelişmelerinde ışığı altında bize özgü yeni bir kitap yazılması bir zorunluluk haline gelmişti. İşte bu çok önemli görevi Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden değerli meslektaşlarım Prof. Dr Süha Aydın, Doç Dr. Tamer Akça ve Doç. Dr. Tahsin Çolak “ Cerrahi Hastalarda tanı ve Fizik Muayene” kitabını ortaya çıkararak üstlendiler. 

Öğrenci odaklı eğitimin öneminin yeni yeni algılandığı ülkemizde her şeyiyle bize ait böyle bir eseri cerrahi camiasına kazandırdıkları için kendilerine teşekkür etmeyi bir borç bilirim.​

​